SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar Konular Numaralar

KİTABU İKAMETİ’S-SALAT

<< 980 >>

DEVAM: 46- İMAMLIĞA ÖNCELİKLE HAKKI OLANIN BABI

 

حَدَّثَنَا مُحَمَّد بْن بشار. حَدَّثَنَا مُحَمَّد بْن جعفر. حَدَّثَنَا شعبة، عَن إسماعيل بْن رجاء؛ قَالَ: سمعت أوس بْن ضمعج؛ قَالَ: سمعت أبا مسعود يقول:

 - قَالَ رَسُول اللَّهِ صَلَى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسلَّمْ ((يؤم القوم أقرفهم لكتاب اللَّه فإن كانت قراءتهم سواء. فليؤمهم أقدمهم هجرة. فإن كانت الهجرة سواء، فليؤمهم أكبرهم سناً. ولا يؤم الرجل في أهله ولا في سلطانه، ولا يجلس على تكرمته في بيته، إلا بإذن، أو بإذنه)).

 

Ebu Mes'ud (el-Bedri) (r.a.)'den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki:

 

«Allah'ın kitabını en çok bilen kişi kavmine imamlık eder. (etsin) Eğer onların Kur'an bilgisi eşit ise (Mekke'den Medine'ye) önce hicret eden imamlık etsin. Şayet hicretleri beraber ise yaşça büyük olanı imamlık etsin. Evinde ve hükmü altındaki yerde adama imamlık edilmesin. Oturması için evinde kendisine tahsis edilmiş olan yerinde de oturulmasın. Ancak onun izni ile (bu işler) olur.»

 

 

Diğer tahric: Müslim, Ebu Davud, Ahmed ve İbn-i Hibban

 

AÇIKLAMA: Hadisin: أقرفهم لكتاب اللَّه lafzını: "Allah'ın kitabını en çok bilen. diye terceme ettim. Bu cümle çeşitli şekillerde yorumlanmıştır. EI-Menhel yazarı bu babta rivayet olunan mezkur hadisin açıklamasını yaparken şöyle der:

 

Bu cümleden maksat Kur'an'dan ezberi en çok olanın imamlığa öncelikle geçmesidir. Bazıları: 'Bu ifadeden maksat, Kur'an okuyuşu en güzel ve Kur'an ahkamını en iyi bilendir. Böyle olanın ezberi diğerlerinden az bile olsa imamlık onun hakkıdır, demişlerdir.

 

Bir kısım alimler de: Bundan maksat fıkıh bilgisi bakımından en alim olanıdır. Çünkü Ashab-ı Kiram'ın durumuna bakılırsa onların en kuvvetli fıkıhçılarının aynı zamanda en kuvvetli Kur'an okuyucusu oldukları görülür.

 

Şu halde sahabileI'in en kuvvetli hafızı en kuvvetli fıkıhçısıdır.

 

Nitekim Abdullah bin Mes'ud (r.a.): ''Birimiz Kur'an'dan bir sure hıfzettiği zaman onunla ilgili ilmi sağlamlaştırmadıkça ve helalini, haramını iyice tanımadıkça o sure'den çıkıp başka sure'ye geçmezdi' demiştir. Abdullah bin Ömer (r.a.) da: ''ResuluIlah (s.a.v.)'e bir sure inince biz ondaki emri. yasağı, helalı ve haramı bilmiş olurduk.'' demiştir.

 

Şu halde, Sahabilerin en kuvvetli hafızı denilince bununla en kuvvetli (ikıhçısı kastedilmiş olur.

Hadisin: ''Eğer onların Kur'an bilgisi eşit ise...'' parçasının manası şudur: 'Eğer cemaat fertleri Kur'an hıfzı, okuyuşu ve ilmi bakımından eşit iseler, Mekke Fethinden önceki devirde hangisi daha önce Mekke'den Medine'ye hicret etmiş ise imamlık onun hakkıdır ..

 

Erken hicret etmenin imamlıkta tercih sebebi kılınmasının nedeni şu olabilir: Hicret etmekte kıdemli olmak bir şereftir. Bu şerefi ihraz eden zat imamlığa öncelikle layıktır. Ayrıca erken hicret eden zatlar, sonradan hicret edenlere nisbeten umümiyetle daha bilgili olur.

 

Küfür diyarından İs!am memleketine hicret edenler de bu hükme dahildir. Çünkü alimlerin cumhuruna göre hicret hükmü kıyamete kadar devam eder. Nebi (s.a.v.)'in; ''Mekke fethinden sonra. hicret yoktur.'' hadisinin manası şudur:

 

''Fetihten sonra Mekke de İslam memleketi olduğu için artık oradan Medine'ye gidip yerleşmek hicret sayılmaz. (Veyahut) Hiç bir hicretin fazileti, Mekke fethinden önceki devreye rastlayan hicret fazileti gibi olamaz.''

 

İbnü'l-Melek: 'Bu gün için imamlığa tercih sebebi yönünden muteber olan hicret. manevi hicrettir. Bu da günahladan hicret etmektir. Şu halde günahlardan en çok kaçınan kimse imamlığa daha layıktır' demiştir.

 

Hadisin: "Yaşça büyük olanl. .. " tabirinden maksat, müslümanlıkta geçen ömür süresidir. Mutlak yaş uzunluğu değildir. Şu halde yaşlandıktan sonra müslüman olan bir ihtiyar, çocukluğundan beri müslüman olan bir gence veya o ihtiyardan yaşça küçük olmakla beraber ondan önce müslümanlığı kabul etmiş olan kişiye takdim edilmez. Mesela: 60 yaşındaki bir ihtiyar 5 yıl önce müslüman olmuş, 40 yaşındski bir orta yaşlı da 10 yıl önce müslüman olmuş ise imamlık 40 yaşındakinin hakkıdır.

 

Hadisin son fıkrasında bir kimsenin evinde veya tasarrufu altındaki her hangi bir yerinde, izni olmadan ona imamlık edilmesi yasaklanıyor. Müslim ve Ebu Davud'un rivayetlerinde;

 

-fi ehlihi- yerine; -fi beytihi- lafzı kullanılmıştır. Netice değişmez. Bu fıkraya göre imamlık ev veya yer sahibinin hakkıdır. Cemaat arasında kendisinden daha bilgili şahıslar olsa bile hak onundur. Dilerse başkasını imamlığa geçirir. Cemaat içinden birisine izin verirken en faziletli olan kişiyi seçmesi müstahabtır.

 

Fıkranın son cümlesinde de bir ev sahibinin oturması için hazırlanmış olan döşek, minder, koltuk, divan ve benzeri yerlere izni olmadan başkasının oturması yasaklanıyor.

 

Cumhura göre imamlığa öncelik hakkı şu sıraya göredir:

 

1- Devlet büyügü,

2- Ev veya o yerin sahibi,

3- Namaza ait fıkıh hükümlerini en iyi bilen kişi,

4- Kıraati en güzel olan şahıs.

 

Hicret, takva ve yaşlılık gibi özelliklerin sıralanışı bakımından fıkıh alimlerinin görüşleri farklıdır. Geniş bilgi için fıkıh kitaplarına müracaat edilmesi tavsiye olunur